Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Διαδραστική Συν-βίωση και Διαγενεακοί Τρόποι Συγκατοίκησης

Αγαπημένα μου άνθρωπο-αδέλφια
Σήμερα, σας αναφέρω ένα θέμα που είναι βαθιά ριζωμένο στην καρδιά μου.
Πρόκειται για έναν σημαντικό πυλώνα του πολιτισμού μας που διατηρείται ζωντανός από γενιά σε γενιά, συμβάλλοντας στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και της ενότητάς μας. Αφορά την τη διαδραστική συν-βίωση και τους διαγενεακούς τρόπους συγκατοίκησης στην Ελλάδα. 
Η διαδραστική συν-βίωση θα μπορούσα να χαρακτηρίσω αυτή την ικανότητα του κάθε ανθρώπου να είναι ο εαυτός του και ταυτόχρονα να συνυπάρχει, να αλληλεπιδρα και να μοιράζεται την ζωή του, όχι μονάχα με προμοιους με αυτόν συνανθρώπους του,  αλλά και με διαφορετικούς, ετσι ωστε να εξελίσσεται σε καλύτερο ον, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα αμοιβαίο σεβασμό και κατανόηση. 
Στην Ελλάδα, αυτή η συν-βίωση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, όπου οι παραδόσεις, οι αξίες και οι συνήθειες μας διατηρούνται ζωντανές μέσα από τις γενιές. Δυστυχώς δεν είναι λίγοι οι νέοι άνθρωποι που έχουν φύγει σε άλλες χώρες και δημιουργούν οικογένειες, εξασθενόντας τους οικογενειακού δεσμούς. Εμείς που παραμένουμε εδώ και στηριζόμενοι σε αυτήν την παράδοση, θα δημιουργήσουμε τον νέο  διαγενεακο τρόπο συγκατοίκησης ο οποίος θα ενισχύσει την έννοια μιας μεγάλης οικογένειας, μιας κοινότητας. 
Οι ηλικιωμένοι μας δεν είναι απομονωμένοι αλλά μπορούν να μοιράζονται την σοφία τους με τους νεότερους, ενώ οι νεότεροι φροντίζουν τους πρεσβύτερους με αγάπη και σεβασμό. Αυτή η αλληλεπίδραση μεταξύ γενεών αν και δεν στηριζται σε δεσμούς αίματος θα διαμορφώνει μια ισχυρή και αλληλέγγυα κοινότητα, μια οικογένεια.
Σκεφείτε ότι η διαδραστική συν-βίωση  μπορεί να διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στην ενθάρρυνση της κοινωνικής συμμετοχής και της αλληλεπίδρασης μεταξύ διαφορετικών ομάδων και κοινοτήτων. Η ενεργός αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων με διαφορετικό πολιτισμικό, κοινωνικό ή οικονομικό υπόβαθρο μας εμπλουτίζει και μάθουμε να σέβονται ο ένας τον άλλον.
Η συγκατοίκηση μπορεί να ενισχυθεί στην Ελλάδα μέσω διάφορων πρακτικών και πρωτοβουλιών που έχουν αποδειχθεί επιτυχημένες σε άλλες χώρες. Αν και κάθε κοινωνία έχει τις ιδιαιτερότητές της, ορισμένοι κοινοί παράγοντες που ενθαρρύνουν τη συγκατοίκηση είναι οι εξής:
1. Κοινοτικοί Χώροι: Δημιουργία κοινοτικών χώρων όπου άνθρωποι από διαφορετικές κοινότητες μπορούν να συναντιούνται, να διασκεδάζουν και να συμμετέχουν σε κοινές δραστηριότητες. Αυτό μπορεί να ενθαρρύνει τον διάλογο, την ανταλλαγή ιδεών και τον εκδημοκρατισμό της κοινωνίας.
2. Εκπαιδευτικά Προγράμματα: Προαγωγή εκπαιδευτικών προγραμμάτων και ευκαιριών για την απόκτηση παιδείας από όλες τις ηλικιακές ομάδες και κοινότητες. Η συγκατοίκηση ενισχύεται όταν οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση στην παιδεία και τη γνώση και μπορούν να κατανοούν καλύτερα ο ένας τον άλλον.
3. Προγράμματα Εθελοντισμού: Ανάπτυξη προγραμμάτων εθελοντισμού που ενθαρρύνουν την συνεργασία και την αλληλοβοήθεια μεταξύ διαφορετικών ομάδων. Οι εθελοντικές δραστηριότητες μπορούν να ενώσουν τους ανθρώπους με κοινούς σκοπούς και αξίες.
4. Στέγαση και Κοινός Χώρος Διαβίωσης: Ανάπτυξη κατοικιών που προάγουν την συγκατοίκηση. επιλύνοντας και το πρόβλημα της οικονομικης στέγασης. Στεγαστικά προγράμματα που συνδυάζουν ανθρώπους από διαφορετικές κοινότητες στο ίδιο κτίριο ή συγκρότημα μπορούν να δημιουργήσουν ένα κλίμα αμοιβαίας αναγνώρισης και σεβασμού.
5. Πολιτιστικές Εκδηλώσεις: Διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων και φεστιβάλ που προβάλλουν την πολυμορφία της κοινωνίας. Τέτοιες εκδηλώσεις δίνουν την ευκαιρία στους ανθρώπους να μάθουν και να ανακαλύψουν τον πολιτισμό και τις παραδόσεις των άλλων.

Η διαδραστική συν-βίωση και οι διαγενεακοί τρόποι συγκατοίκησης ενισχύουν την ελληνική μας ταυτότητα και συμβάλλουν στην ανάπτυξη μιας ενωμένης και πολυφωνικής κοινωνίας. Ας συνεργαστούμε όλοι μαζί για να διατηρήσουμε αυτόν τον πολύτιμο θησαυρό και να τον μεταβιβάσουμε ανανεωμένο στις μελλοντικές γενιές. 
Με την κοινή μας προσπάθεια, μπορούμε να οικοδομήσουμε μια πιο ενωμένη, δίκαιη και ευημερούσα Ελλάδα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mommune, ένα κοινόβιο μόνο για μαμάδες

Κάποιες μαμάδες λένε ότι χρειάζεται ένα… χωριό για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Για μερικές διαζευγμένες και ανύπαντρες μητέρες, αυτό σημαίνει στενά δεμένες κοινότητες που ονομάζονται « Mommune ». Η Kristin Batykefer και η 4χρονη κόρη της μετακόμισαν στο σπίτι τεσσάρων υπνοδωματίων στην περιοχή Jacksonville, Fla., όταν έχασε τη δουλειά της στο μάρκετινγκ και ο γάμος της απέτυχε. Η καλύτερή της φίλη, Tessa Gilder, πήρε επίσης διαζύγιο και μετακόμισε στο σπίτι, φέρνοντας μαζί της τα δύο παιδιά της, ηλικίας 5 και 1 ετών. Ενώ αυτοί οι τύποι διαβίωσης δεν είναι κάτι καινούργιο, ειδικά στις μη λευκές κοινότητες, έχουν αυξηθεί σε δημοτικότητα εν μέσω της πανδημίας COVID-19. Οι γυναίκες μπορούν να μοιραστούν τα έξοδα και να βοηθήσουν η μία την άλλη στη φροντίδα των παιδιών. «Στους Λατίνους πολιτισμούς, υπάρχει αυτή η ιδέα της συν-μητέρας – ενός ατόμου που σας στηρίζει και σας βοηθά να μεγαλώσετε τα παιδιά σας», είπε η Grace Bastidas, αρχισυντάκτρια του Parents.com, στους New York Times. «Στο

ΣΥΝΟΙΚΙΑ: Συν-βίωση Πολλαπλών Γενεών

 Η συμβίωση μεταξύ γενεών παρέχει οφέλη για όλες τις ηλικίες.  Όσοι βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια της ζωής τείνουν να έχουν διαφορετικές ανάγκες και ικανότητες για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον.  Ένας ηλικιωμένος που δεν είναι πλέον σε θέση να οδηγήσει μπορεί να είναι το τέλειο άτομο για να παρακολουθεί έναν ως επί το πλείστον ανεξάρτητο μαθητή μέσης εκπαίδευσης του οποίου η μητέρα εργάζεται όλο το απόγευμα και μαζεύει είδη παντοπωλείου και για τα δύο νοικοκυριά στο δρόμο για το σπίτι. Πολλοί ηλικιωμένοι απολαμβάνουν να βρίσκονται κοντά σε μικρά παιδιά, ειδικά αν τα εγγόνια τους είναι μακριά ή δεν είναι πλέον μικρά.  Ομοίως, τα παιδιά επωφελούνται από τις σχέσεις με τους ηλικιωμένους καθώς είναι όλο και λιγότερο πιθανό να έχουν κοντινούς παππούδες και γιαγιάδες. Τα παιδιά στο cohousing επωφελούνται από τις φιλίες με άτομα όλων των ηλικιών. Τις ώρες μετά το σχολείο, ομάδες παιδιών συγκεντρώνονται σε κοινόχρηστους χώρους για να σκαρφαλώσουν στα δέντρα, να πετάξουν μπάλες και να μοιρασ

"Οι γέροι δεν είναι…γέροι!"

Γήρας χωρίς οδηγίες χρήσης . .  Αν και υπάρχουν σαφείς, θαυμαστά τυπικές οδηγίες για τους τρόπους που θα οδηγηθείς με ασφάλεια στη μετά θάνατον ζωή,  πρέπει να παραδεχθούμε ότι ελάχιστες υπάρχουν ως προετοιμασία για την παρούσα. Είναι δύσκολο να γερνάς σε έναν κόσμο που αποθεώνει τη νεότητα όχι ως ηλικιακή ιδιότητα, αλλά ως προνομιακό χαρακτηριστικό που δικαιούται να κάνουν πέρα όλοι και όλα στο πέρασμά του...     Το γήρας, όπου φτάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι σημερα και…όλο και περισσότεροι. Κανείς δεν σε προετοιμάζει για τα γηρατειά με την επιμελή φροντίδα που απολαμβάνουν άλλες ηλικίες στις οποίες προσφέρονται πολλαπλών επιλογών οδηγίες για το τι να κάνεις και πώς θα αντιμετωπίσεις από τη βραδινή ψυχρούλα (με μια ριχτή ζακέτα) μέχρι την καταστροφή του σύμπαντος (γυρνώντας νωρίς στο σπίτι). Αλλά και κανείς δεν σε υποδέχεται με μια σχετικώς αντικειμενική αξιολόγηση που θα περιλαμβάνει το ποιος/α είσαι και τι μπορείς να κάνεις. Ακόμα και σε μια δουλειά γραφείου χωρίς ιδια