Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

coFAMILY coWORKING


Το CoFamily Coworking είναι ένα καινοτόμο και ευέλικτο μοντέλο εργασίας που συνδυάζει έναν κοινό χώρο εργασίας με επαγγελματική φροντίδα παιδιών. Στοχεύει να παράσχει λύση σε γονείς και επαγγελματίες που αναζητούν έναν τρόπο να συνδυάσουν την εργασία τους με τη φροντίδα των παιδιών τους.

Ένας βασικός πυλώνας του CoFamily Coworking είναι ο παιδικός χώρος, γνωστός και ως CoBaby. Αυτός ο χώρος προορίζεται αποκλειστικά για τα παιδιά των μελών του coworking και παρέχει ασφαλή και προσεκτική φροντίδα για παιδιά ηλικίας 6 μηνών έως 3 ετών. Επαγγελματίες φροντιστές παρακολουθούν τα παιδιά και διασφαλίζουν ότι έχουν ένα περιβάλλον παιχνιδιού και μάθησης που προάγει την ανάπτυξη και την κοινωνικοποίηση τους.

Πέρα από τη φροντίδα των παιδιών, οι γονείς και οι επαγγελματίες έχουν πρόσβαση σε έναν κοινό χώρο εργασίας που προσφέρει όλες τις ανέσεις ενός σύγχρονου γραφείου. Αυτός ο χώρος παρέχει επιφάνειες εργασίας, άνετα καθίσματα, γρήγορη πρόσβαση στο διαδίκτυο, συνεργατικούς χώρους συνάντησης και όλες τις αναγκαίες υποδομές για την επιτυχή εκτέλεση των εργασιών.

Ένα ακόμη πλεονέκτημα του CoFamily Coworking είναι η δημιουργία μιας κοινότητας επαγγελματιών και γονέων. Οι μέλη έχουν την ευκαιρία να αλληλεπιδρούν, να μοιράζονται ιδέες και να συνεργάζονται με άλλους επαγγελματίες που αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις στην επιχειρηματική και οικογενειακή τους ζωή.

Συνολικά, το CoFamily Coworking αποτελεί έναν καινοτόμο χώρο εργασίας που επιτρέπει στους γονείς και τους επαγγελματίες να επιτύχουν ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής ζωής και οικογενειακών υποχρεώσεων. Παρέχει τη δυνατότητα να εργάζονται σε ένα περιβάλλον επαγγελματικής παρουσίας, ενώ παράλληλα βρίσκονται κοντά στα παιδιά τους, λαμβάνοντας την απαραίτητη φροντίδα και προσοχή.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mommune, ένα κοινόβιο μόνο για μαμάδες

Κάποιες μαμάδες λένε ότι χρειάζεται ένα… χωριό για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Για μερικές διαζευγμένες και ανύπαντρες μητέρες, αυτό σημαίνει στενά δεμένες κοινότητες που ονομάζονται « Mommune ». Η Kristin Batykefer και η 4χρονη κόρη της μετακόμισαν στο σπίτι τεσσάρων υπνοδωματίων στην περιοχή Jacksonville, Fla., όταν έχασε τη δουλειά της στο μάρκετινγκ και ο γάμος της απέτυχε. Η καλύτερή της φίλη, Tessa Gilder, πήρε επίσης διαζύγιο και μετακόμισε στο σπίτι, φέρνοντας μαζί της τα δύο παιδιά της, ηλικίας 5 και 1 ετών. Ενώ αυτοί οι τύποι διαβίωσης δεν είναι κάτι καινούργιο, ειδικά στις μη λευκές κοινότητες, έχουν αυξηθεί σε δημοτικότητα εν μέσω της πανδημίας COVID-19. Οι γυναίκες μπορούν να μοιραστούν τα έξοδα και να βοηθήσουν η μία την άλλη στη φροντίδα των παιδιών. «Στους Λατίνους πολιτισμούς, υπάρχει αυτή η ιδέα της συν-μητέρας – ενός ατόμου που σας στηρίζει και σας βοηθά να μεγαλώσετε τα παιδιά σας», είπε η Grace Bastidas, αρχισυντάκτρια του Parents.com, στους New York Times. «Στο

ΣΥΝΟΙΚΙΑ: Συν-βίωση Πολλαπλών Γενεών

 Η συμβίωση μεταξύ γενεών παρέχει οφέλη για όλες τις ηλικίες.  Όσοι βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια της ζωής τείνουν να έχουν διαφορετικές ανάγκες και ικανότητες για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον.  Ένας ηλικιωμένος που δεν είναι πλέον σε θέση να οδηγήσει μπορεί να είναι το τέλειο άτομο για να παρακολουθεί έναν ως επί το πλείστον ανεξάρτητο μαθητή μέσης εκπαίδευσης του οποίου η μητέρα εργάζεται όλο το απόγευμα και μαζεύει είδη παντοπωλείου και για τα δύο νοικοκυριά στο δρόμο για το σπίτι. Πολλοί ηλικιωμένοι απολαμβάνουν να βρίσκονται κοντά σε μικρά παιδιά, ειδικά αν τα εγγόνια τους είναι μακριά ή δεν είναι πλέον μικρά.  Ομοίως, τα παιδιά επωφελούνται από τις σχέσεις με τους ηλικιωμένους καθώς είναι όλο και λιγότερο πιθανό να έχουν κοντινούς παππούδες και γιαγιάδες. Τα παιδιά στο cohousing επωφελούνται από τις φιλίες με άτομα όλων των ηλικιών. Τις ώρες μετά το σχολείο, ομάδες παιδιών συγκεντρώνονται σε κοινόχρηστους χώρους για να σκαρφαλώσουν στα δέντρα, να πετάξουν μπάλες και να μοιρασ

"Οι γέροι δεν είναι…γέροι!"

Γήρας χωρίς οδηγίες χρήσης . .  Αν και υπάρχουν σαφείς, θαυμαστά τυπικές οδηγίες για τους τρόπους που θα οδηγηθείς με ασφάλεια στη μετά θάνατον ζωή,  πρέπει να παραδεχθούμε ότι ελάχιστες υπάρχουν ως προετοιμασία για την παρούσα. Είναι δύσκολο να γερνάς σε έναν κόσμο που αποθεώνει τη νεότητα όχι ως ηλικιακή ιδιότητα, αλλά ως προνομιακό χαρακτηριστικό που δικαιούται να κάνουν πέρα όλοι και όλα στο πέρασμά του...     Το γήρας, όπου φτάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι σημερα και…όλο και περισσότεροι. Κανείς δεν σε προετοιμάζει για τα γηρατειά με την επιμελή φροντίδα που απολαμβάνουν άλλες ηλικίες στις οποίες προσφέρονται πολλαπλών επιλογών οδηγίες για το τι να κάνεις και πώς θα αντιμετωπίσεις από τη βραδινή ψυχρούλα (με μια ριχτή ζακέτα) μέχρι την καταστροφή του σύμπαντος (γυρνώντας νωρίς στο σπίτι). Αλλά και κανείς δεν σε υποδέχεται με μια σχετικώς αντικειμενική αξιολόγηση που θα περιλαμβάνει το ποιος/α είσαι και τι μπορείς να κάνεις. Ακόμα και σε μια δουλειά γραφείου χωρίς ιδια