Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

CoHab: το παράδειγμα της Μαδρίτης:

 

Ζυρίχη, Βαρκελώνη ή Αθήνα; Το CoHab Athens συμμετέχει σε δίκτυα ανταλλαγής εμπειριών και γνώσης σε διεθνές επίπεδο. Έτσι η Ηλέκτρα μας λέει για τη Ζυρίχη και τον συνεταιρισμό Wogenau εκεί, ο οποίος «συλλέγει ακίνητα που δεν είναι ελκυστικά στην αγορά, οπότε έχουμε μια πλήρη εκμετάλλευση του οικοδομικού αποθέματος». Έως το τέλος του 2021, ο προαναφερθείς συνεταιρισμός «είχε πάνω από 1.000 κατοίκους, είχε συλλέξει πάνω από 500 διαμερίσματα και τα μέλη ήταν 5.000». Στην Ελλάδα θεωρεί ότι αυτή θα ήταν βιώσιμη λύση, καθώς είναι δύσκολο να βρεις μια ολόκληρη πολυκατοικία κενή, για παράδειγμα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στη Ζυρίχη -που, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει στεγαστική κρίση, αλλά έχει υψηλότατο επίπεδο διαβίωσης- το ποσοστό μη κερδοσκοπικών κατοικιών είναι το τεράστιο 25%. Σε όλη την Ελβετία, είναι 9%.

Παραδείγματα συνεταιριστικής κατοικίας υπάρχουν πολλά στη Βόρεια Ευρώπη, μας λένε η Ηλέκτρα και η Κωνσταντίνα. Βέβαια, το ευρωπαϊκό αρχιτεκτονικό βραβείο Mies Van Der Rohe απονεμήθηκε το 2022 στη νεόδμητη πρότυπη συνεταιριστική κατοικία La Borda στην (επίσης πολύπαθη από τον υπερτουρισμό και το gentrification) Βαρκελώνη, όπου βέβαια έχει δήμαρχο την «κινηματική» Άντα Κολάου. Ανάλογα εγχειρήματα έχουν αναπτυχθεί όμως και στη φτωχότερη Κεντρική & Ανατολική Ευρώπη.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mommune, ένα κοινόβιο μόνο για μαμάδες

Κάποιες μαμάδες λένε ότι χρειάζεται ένα… χωριό για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Για μερικές διαζευγμένες και ανύπαντρες μητέρες, αυτό σημαίνει στενά δεμένες κοινότητες που ονομάζονται « Mommune ». Η Kristin Batykefer και η 4χρονη κόρη της μετακόμισαν στο σπίτι τεσσάρων υπνοδωματίων στην περιοχή Jacksonville, Fla., όταν έχασε τη δουλειά της στο μάρκετινγκ και ο γάμος της απέτυχε. Η καλύτερή της φίλη, Tessa Gilder, πήρε επίσης διαζύγιο και μετακόμισε στο σπίτι, φέρνοντας μαζί της τα δύο παιδιά της, ηλικίας 5 και 1 ετών. Ενώ αυτοί οι τύποι διαβίωσης δεν είναι κάτι καινούργιο, ειδικά στις μη λευκές κοινότητες, έχουν αυξηθεί σε δημοτικότητα εν μέσω της πανδημίας COVID-19. Οι γυναίκες μπορούν να μοιραστούν τα έξοδα και να βοηθήσουν η μία την άλλη στη φροντίδα των παιδιών. «Στους Λατίνους πολιτισμούς, υπάρχει αυτή η ιδέα της συν-μητέρας – ενός ατόμου που σας στηρίζει και σας βοηθά να μεγαλώσετε τα παιδιά σας», είπε η Grace Bastidas, αρχισυντάκτρια του Parents.com, στους New York Times. «Στο

ΣΥΝΟΙΚΙΑ: Συν-βίωση Πολλαπλών Γενεών

 Η συμβίωση μεταξύ γενεών παρέχει οφέλη για όλες τις ηλικίες.  Όσοι βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια της ζωής τείνουν να έχουν διαφορετικές ανάγκες και ικανότητες για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον.  Ένας ηλικιωμένος που δεν είναι πλέον σε θέση να οδηγήσει μπορεί να είναι το τέλειο άτομο για να παρακολουθεί έναν ως επί το πλείστον ανεξάρτητο μαθητή μέσης εκπαίδευσης του οποίου η μητέρα εργάζεται όλο το απόγευμα και μαζεύει είδη παντοπωλείου και για τα δύο νοικοκυριά στο δρόμο για το σπίτι. Πολλοί ηλικιωμένοι απολαμβάνουν να βρίσκονται κοντά σε μικρά παιδιά, ειδικά αν τα εγγόνια τους είναι μακριά ή δεν είναι πλέον μικρά.  Ομοίως, τα παιδιά επωφελούνται από τις σχέσεις με τους ηλικιωμένους καθώς είναι όλο και λιγότερο πιθανό να έχουν κοντινούς παππούδες και γιαγιάδες. Τα παιδιά στο cohousing επωφελούνται από τις φιλίες με άτομα όλων των ηλικιών. Τις ώρες μετά το σχολείο, ομάδες παιδιών συγκεντρώνονται σε κοινόχρηστους χώρους για να σκαρφαλώσουν στα δέντρα, να πετάξουν μπάλες και να μοιρασ

"Οι γέροι δεν είναι…γέροι!"

Γήρας χωρίς οδηγίες χρήσης . .  Αν και υπάρχουν σαφείς, θαυμαστά τυπικές οδηγίες για τους τρόπους που θα οδηγηθείς με ασφάλεια στη μετά θάνατον ζωή,  πρέπει να παραδεχθούμε ότι ελάχιστες υπάρχουν ως προετοιμασία για την παρούσα. Είναι δύσκολο να γερνάς σε έναν κόσμο που αποθεώνει τη νεότητα όχι ως ηλικιακή ιδιότητα, αλλά ως προνομιακό χαρακτηριστικό που δικαιούται να κάνουν πέρα όλοι και όλα στο πέρασμά του...     Το γήρας, όπου φτάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι σημερα και…όλο και περισσότεροι. Κανείς δεν σε προετοιμάζει για τα γηρατειά με την επιμελή φροντίδα που απολαμβάνουν άλλες ηλικίες στις οποίες προσφέρονται πολλαπλών επιλογών οδηγίες για το τι να κάνεις και πώς θα αντιμετωπίσεις από τη βραδινή ψυχρούλα (με μια ριχτή ζακέτα) μέχρι την καταστροφή του σύμπαντος (γυρνώντας νωρίς στο σπίτι). Αλλά και κανείς δεν σε υποδέχεται με μια σχετικώς αντικειμενική αξιολόγηση που θα περιλαμβάνει το ποιος/α είσαι και τι μπορείς να κάνεις. Ακόμα και σε μια δουλειά γραφείου χωρίς ιδια