Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

URBAN STRIPES (Klab Architecture)

 

Urban Stripes (Klab Architecture)

Το Urban Stripes βρίσκεται στο Κουκάκι, σε μια περιοχή με τυπικές αθηναϊκές πολυκατοικίες, αλλά και με σημεία αναφοράς στη μοντέρνα αρχιτεκτονική, όπως π.χ. το Φιξ του Ζενέτου και το Μουσείο της Ακρόπολης του Tschumi. Επαναχρησιμοποιώντας στοιχεία από όλα αυτά τα κτήρια, εισάγεται μια νέα όψη πολυκατοικίας. Τα διαμερίσματα (τα περισσότερα διώροφα) επαναπροσδιορίζονται χάρη στο πρωτότυπο φιλτράρισμα του φωτός, αλλά και τη σχέση με τη θέα και τα γειτονικά κτήρια. Επιπλέον, αν και ακολουθείται η τυπολογία της γραμμικότητας, ο συσχετισμός ανοίγματος-μπαλκονιού σχηματοποιείται αντιθετικά.

Η τυπική αθηναική πολυκατοικία χρησιμοποιεί την ίδια όψη σε κάθε όροφο, μέχρι τα ρετιρέ: με γραμμικούς, στενούς εξώστες να διατρέχουν όλη την όψη, ενώ ορθογώνια κατακόρυφα ανοίγματα επαναλαμβάνονται πανομοιότυπα, ανεξάρτητα από τον όροφο στον οποίον βρίσκονται ή τη θέα που διαθέτουν. Χρησιμοποιώντας τη γραμμικότητα που χαρακτηρίζει το κτήριο του Ζενέτου στα ανοίγματά του, αλλά και τους εξώστες των γειτονικών κτηρίων, η όψη του Urban Stripes απαρτίζεται από έντονα γραμμικά ανοίγματα σε διαφορετικά ύψη, τα οποία φανερώνουν ή κρύβουν κομμάτια του αστικού τοπίου. Αντιθετικά στη γραμμικότητα εντάσσονται οι εξώστες, σαν όγκοι πρόβολοι.

Η σημερινή αστικότητα έχει διαφορετικές ανάγκες από εκείνη των δεκαετιών του 1960 και 1970 και η έννοια της όψης ορίζεται από την επιδίωξη ιδιωτικότητας παράλληλα με την επιλογή θέασης στο αστικό τοπίο. Περαιτέρω, οι εξώστες ορίζονται ως πυρήνες εκτόνωσης, αλλά λόγω της θέσης στους χαμηλούς ορόφους περιορίζεται η έκτασή τους, καθώς η οδός Βεΐκου είναι μια αρκετά οχλούσα λόγω κυκλοφορίας οδός. Μέσα σε μια γκρίζα πόλη, το έντονα λευκό της όψης ξεχωρίζει. Η διάτρηση των μπαλκονιών ακολουθεί το μοτίβο της πύκνωσης και αραίωσης που παρουσιάζουν και τα ανοίγματα.

Ο πρώτος όροφος διαφοροποιείται από τους υπόλοιπους ως προς τη χρήση, αλλά και ως προς την όψη, όπως και στο κτήριο του Μουσείου της Ακρόπολης. Η πίσω όψη, από την άλλη, έρχεται αντιμέτωπη με τη γκρίζα, παρατημένη, αθέατη όψη της πρωτεύουσας. Και εδώ χρησιμοποιείται η έννοια του φιλτραρίσματος, που επιτυγχάνεται από τη θέαση μέσα από έγχρωμους υαλοπίνακες διαφορετικών χρωμάτων.

Ακολουθώντας φόρμες του παρελθόντος χρησιμοποιούμενες διαφορετικά, αναδεικνύεται η χαμένη αισθητική των παλιών αθηναϊκών πολυκατοικιών. Το κυλινδρικό κλιμακοστάσιο και τα ακονόνιστα παράθυρα επαναχρησιμοποιούνται σαν μια σύγχρονη απεικόνιση της σχεδόν τυχαίας όψης των ακάλυπτων χώρων της Αθήνας. Κάθε όροφος είναι διαφορετικός και κάθε διαμέρισμα απαντά σε άλλες ερωτήσεις και σενάρια ζωής.

Με την κλιμάκωση του ύψους επιτυγχάνεται και θέα στην Ακρόπολη, που από μερική γίνεται ολόκληρη. Οι ερμηνείες οργάνωσης και οι απαιτήσεις συναντούν τον παλαιό τύπο του ρετιρέ και την οπισθοχώρηση του όγκου από τον πέμπτο όροφο και πάνω. Τα ρετιρέ με ενιαία μπαλκόνια έχουν ξεχωριστή αντιμετώπιση, ενώ ενιαία υαλοστάσια δημιουργούν την κύρια θέα προς τον Παρθενώνα.

Τίτλος έργου:  Urban Stripes

Θέση: Βείκου, Κουκάκι, Αθήνα

Κύριοι αρχιτέκτονες: Klab Architecture – Κωνσταντίνος Λαμπρινόπουλος/Konstantinos Labrinopoulos

Design team: Enrique Ramírez, Βερόνικα Βασιλείου, Έλενα Σκορδά

Πελάτης: i-land development

Κατασκευή: Future Constructions

Xρονολογίες μελέτης: 2010

Xρονολογίες κατασκευής: 2011-2012

δειτε τα μοντέρνα συγκροτήματα κατοικιών στην Αθήνα, που είναι ήδη έτοιμα ή υλοποιούνται δηλαδή βρίσκονται υπό κατασκευή, και αλλάζουν όσα ξέραμε για τις πολυκατοικίες.

1.     H_15/Cuevas de la Eternidad (314 Architecture Studio)

2.     The BUTterFLY (architectScripta)  

3. The Wave (Potiropoulos & Partners)

4.     Urban Stripes (Klab Architecture)

5.     Golf Apartments (Omniview)

6.     Prisma Suites (Omniview)

7.     Nireos 9 (Tsolka Architects)

8.     Γλυφάδα Πανιώνιας (A2 Αrchitects)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mommune, ένα κοινόβιο μόνο για μαμάδες

Κάποιες μαμάδες λένε ότι χρειάζεται ένα… χωριό για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Για μερικές διαζευγμένες και ανύπαντρες μητέρες, αυτό σημαίνει στενά δεμένες κοινότητες που ονομάζονται « Mommune ». Η Kristin Batykefer και η 4χρονη κόρη της μετακόμισαν στο σπίτι τεσσάρων υπνοδωματίων στην περιοχή Jacksonville, Fla., όταν έχασε τη δουλειά της στο μάρκετινγκ και ο γάμος της απέτυχε. Η καλύτερή της φίλη, Tessa Gilder, πήρε επίσης διαζύγιο και μετακόμισε στο σπίτι, φέρνοντας μαζί της τα δύο παιδιά της, ηλικίας 5 και 1 ετών. Ενώ αυτοί οι τύποι διαβίωσης δεν είναι κάτι καινούργιο, ειδικά στις μη λευκές κοινότητες, έχουν αυξηθεί σε δημοτικότητα εν μέσω της πανδημίας COVID-19. Οι γυναίκες μπορούν να μοιραστούν τα έξοδα και να βοηθήσουν η μία την άλλη στη φροντίδα των παιδιών. «Στους Λατίνους πολιτισμούς, υπάρχει αυτή η ιδέα της συν-μητέρας – ενός ατόμου που σας στηρίζει και σας βοηθά να μεγαλώσετε τα παιδιά σας», είπε η Grace Bastidas, αρχισυντάκτρια του Parents.com, στους New York Times. «Στο

ΣΥΝΟΙΚΙΑ: Συν-βίωση Πολλαπλών Γενεών

 Η συμβίωση μεταξύ γενεών παρέχει οφέλη για όλες τις ηλικίες.  Όσοι βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια της ζωής τείνουν να έχουν διαφορετικές ανάγκες και ικανότητες για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον.  Ένας ηλικιωμένος που δεν είναι πλέον σε θέση να οδηγήσει μπορεί να είναι το τέλειο άτομο για να παρακολουθεί έναν ως επί το πλείστον ανεξάρτητο μαθητή μέσης εκπαίδευσης του οποίου η μητέρα εργάζεται όλο το απόγευμα και μαζεύει είδη παντοπωλείου και για τα δύο νοικοκυριά στο δρόμο για το σπίτι. Πολλοί ηλικιωμένοι απολαμβάνουν να βρίσκονται κοντά σε μικρά παιδιά, ειδικά αν τα εγγόνια τους είναι μακριά ή δεν είναι πλέον μικρά.  Ομοίως, τα παιδιά επωφελούνται από τις σχέσεις με τους ηλικιωμένους καθώς είναι όλο και λιγότερο πιθανό να έχουν κοντινούς παππούδες και γιαγιάδες. Τα παιδιά στο cohousing επωφελούνται από τις φιλίες με άτομα όλων των ηλικιών. Τις ώρες μετά το σχολείο, ομάδες παιδιών συγκεντρώνονται σε κοινόχρηστους χώρους για να σκαρφαλώσουν στα δέντρα, να πετάξουν μπάλες και να μοιρασ

"Οι γέροι δεν είναι…γέροι!"

Γήρας χωρίς οδηγίες χρήσης . .  Αν και υπάρχουν σαφείς, θαυμαστά τυπικές οδηγίες για τους τρόπους που θα οδηγηθείς με ασφάλεια στη μετά θάνατον ζωή,  πρέπει να παραδεχθούμε ότι ελάχιστες υπάρχουν ως προετοιμασία για την παρούσα. Είναι δύσκολο να γερνάς σε έναν κόσμο που αποθεώνει τη νεότητα όχι ως ηλικιακή ιδιότητα, αλλά ως προνομιακό χαρακτηριστικό που δικαιούται να κάνουν πέρα όλοι και όλα στο πέρασμά του...     Το γήρας, όπου φτάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι σημερα και…όλο και περισσότεροι. Κανείς δεν σε προετοιμάζει για τα γηρατειά με την επιμελή φροντίδα που απολαμβάνουν άλλες ηλικίες στις οποίες προσφέρονται πολλαπλών επιλογών οδηγίες για το τι να κάνεις και πώς θα αντιμετωπίσεις από τη βραδινή ψυχρούλα (με μια ριχτή ζακέτα) μέχρι την καταστροφή του σύμπαντος (γυρνώντας νωρίς στο σπίτι). Αλλά και κανείς δεν σε υποδέχεται με μια σχετικώς αντικειμενική αξιολόγηση που θα περιλαμβάνει το ποιος/α είσαι και τι μπορείς να κάνεις. Ακόμα και σε μια δουλειά γραφείου χωρίς ιδια